Το ξυπνητήρι μόλις είχε χτυπήσει. Η ώρα 5:10. Άγριο σκοτάδι έξω. Ο Αποστόλης πάτησε το snooze για μία και μοναδική φορά όπως κάνει πάντα. 5:20 έχει εγερτήριο. Είχε 10 ολόκληρα λεπτά να χουζουρέψει. Πόσο γλυκά και ζεστά ήταν κάτω από το πάπλωμα του σπιτιού του. Και το μαξιλάρι τόσο απαλό. Δεν πρόλαβε να χορτάσει ύπνο γιατί δούλευε υπερωρίες, να καλύψει το χαμένο έδαφος στη δουλειά. Όταν αναφέρεσαι εθελούσια, τρως καμπάνες και σε χώνουν σε υπηρεσίες, έχει και κάποιο σημαντικό και οδυνηρό αντίτιμο στην υπόλοιπη ζωή σου. Ο Αποστόλης το ήξερε αυτό. Το ξυπνητήρι ξαναχτύπησε. Για λίγο σκέφτηκε να ξαναπατήσει το snooze και να κοιμηθεί και να τα στείλει όλα στο διάολο. Ας χάσει την αναφορά. Ε και; Πολίτης είναι. Απολύθηκε από το στρατό πριν 8 ολόκληρα χρόνια. Για τη πάρτη του αναφέρεται, δεν είναι καταγεγραμμένος παντού δεν θα τον ψάξει κανείς. Ας κοιμηθεί λίγο παραπάνω. Ύπνος, πόσο του έχει λείψει ένας καλός ύπνος.